Γράφει ο Γιώργος Ντούρος

Όταν, λοιπόν, έχουμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την πραγματικότητα, η οδική ασφάλεια δεν μπορεί να αποτελεί «προϊόν υποσχέσεων», αλλά πρέπει να αντιμετωπιστεί ως κορυφαία πολιτική προτεραιότητα.

Η ευθύνη που έχει Περιφέρεια είναι καίριας σημασίας, καθώς διαχειρίζεται τα μεγάλα οδικά έργα όπως και τη συντήρηση του Οδικού Δικτύου. Το ερώτημα λοιπόν είναι το εξής. Τι θα μπορούσε να κάνει η Περιφέρεια Αττικής για να αλλάξει προς το καλύτερο η συγκεκριμένη εικόνα.

Αρχικά, τακτικούς ελέγχους και συντήρηση των δρόμων για να εντοπίζονται έγκαιρα τυχόν προβλήματα (πχ. Λακκούβες, φθαρμένη σήμανση κ.α.). Εν συνεχεία, αναβάθμιση του φωτισμού καθώς σε πολλά σημεία που παρατηρείται η έλλειψη αυτού, αυξάνεται κατά πολύ η επικινδυνότητα, ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες.

Παράλληλα, έμφαση πρέπει να δοθεί στις διαγραμμίσεις και στη σήμανση. Είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι οι διαγραμμίσεις στους δρόμους είναι ορατές, ενώ οι πινακίδες πρέπει να αντικατασταθούν όπου είναι κατεστραμμένες ή ξεπερασμένες.

Συγχρόνως, πρέπει επιτέλους να γίνουμε πρωταγωνιστές στην χρήση της τεχνολογίας καθώς και πρωταθλητές στην Καινοτομία. Πώς θα μπορέσει να γίνει αυτό όμως; Με έξυπνες λειτουργίες όσον αφορά τους σηματοδότες καθώς και την απόκτηση έξυπνων συστημάτων που θα μπορούν έγκαιρα να προειδοποιούν τους οδηγούς για τυχόν έργα σε εξέλιξη ή ολισθηρούς δρόμους. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί εύκολα με τη δημιουργία εφαρμογής που μπορεί να εγκαθίστανται στα κινητά όλων των πολιτών και κατοίκων της Αττικής.

Τέλος, μείζονος σημασίας είναι η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση. Η οδική ασφάλεια θα πρέπει να γίνει σε όλους σαφές πως δεν είναι μόνο θέμα υποδομών αλλά και ζήτημα κουλτούρας. Οι εκστρατείες ενημέρωσης, επομένως, για την υπεύθυνη οδήγηση ιδίως με έμφαση στους νέους οδηγούς, και η ενίσχυση του ρόλου των σχολών οδηγών είναι αναγκαίες.

Είναι εύκολο να διακρίνει κάποιος, αν κοιτάξει γύρω του ότι ο κόσμος αλλάζει , οι κοινωνίες εξελίσσονται και οι απαιτήσεις πληθαίνουν. Σε αυτό, λοιπόν, το μοτίβο, η Αττική δεν μπορεί να μένει ούτε πίσω , ούτε να υιοθετεί μια αναχρονιστική κουλτούρα ή οτιδήποτε μπορεί να την χαρακτηρίζει στάσιμη και προβληματική.

Άρα είναι κρίσιμο, να επενδύσουμε στην οδική ασφάλεια, και να μην το θεωρήσουμε απλώς ως μια επιλογή, αλλά να το δούμε ως ηθική υποχρέωση απέναντι στους πολίτες.

Διότι, τελικά, η ασφάλεια στους δρόμους είναι δικαίωμα όλων, όχι πολυτέλεια των λίγων.